Innerlijke rust

Innerlijke rust. Het heet niet voor niets innerlijke rust. Echte rust begint namelijk niet buiten jezelf, maar ín jezelf. Dat is misschien wel de belangrijkste les die ik heb geleerd – en nog steeds iedere dag oefen.

We leven in een wereld waarin van alles gebeurt. Prikkels, verwachtingen, geluiden, werkdruk, sociale contacten, to-do-lijstjes… En toch is het mogelijk om, temidden van alles, een plek van rust in jezelf te vinden. Maar dat vraagt oefening, bewustwording en zachtheid naar jezelf.

Rust is veerkracht

Het Engelse woord resilient drukt het mooi uit: veerkracht. In het Nederlands klinkt het iets technischer, maar wat ik ermee bedoel is: dat je in staat bent om bij jezelf te blijven, wat er ook om je heen gebeurt. Dat je niet wordt meegesleurd door alle beweging van buitenaf, maar kunt blijven staan – stevig, zacht, helder.

Maar dit leer je niet in één dag. Innerlijke rust is een pad dat je loopt. Een proces waarin je laagje voor laagje afpelt wat je van je rust vandaan houdt. Waarin je leert luisteren naar de signalen van je lichaam, je adem en je emoties.

Wanneer ik onrust voel

Ik weet nog goed hoe ik jaren geleden van negen tot vijf op kantoor werkte. Daarna snel naar huis, koken, nog even door met e-mails of het huishouden. Mijn batterij raakte langzaam leeg. En hoe leger ik was, hoe sneller ik geïrriteerd raakte. Geluiden konden me opeens enorm storen. Ik voelde onrust vanbinnen, maar wist eigenlijk niet waarom.

Totdat ik begon te luisteren. Echt luisteren. Wat maakte dat ik me zo voelde? Waarom raakte dat ene geluid me zo? Wat had ik eigenlijk nodig?

Onrust als uitnodiging

Wat ik heb geleerd, is dat onrust een uitnodiging is. Geen vijand, maar een signaal. Een vriendelijke klop op de deur die vraagt: “Hé, ben je er nog? Hoe gaat het écht met je?”

Misschien ben je moe. Misschien heb je te veel gegeven aan anderen. Misschien heb je al een tijdje niet stilgestaan bij jezelf. De vraag is dan niet alleen wat je moet doen, maar juist: wat je mag laten. Kun je jezelf even toestaan om te vertragen? Om opnieuw contact te maken met je lichaam, je adem, je hart?

Hoe ik innerlijke rust ervaar

Voor mij helpt het om dagelijks ruimte te maken voor stilte en klank. Een klankschaal die trilt door mijn lijf, alsof die me herinnert aan iets wat ik diep vanbinnen allang weet: dat rust altijd beschikbaar is, als ik bereid ben om naar binnen te keren.

Een diepe ademhaling. Mijn voeten voelen op de grond. De trilling van een gong. Soms is dat al genoeg om terug te keren naar mezelf.

Wat jij kunt doen

Als jij merkt dat je snel gespannen of overprikkeld bent, nodig ik je uit om te luisteren. Naar je lichaam. Naar je adem. Naar de signalen die je misschien al een tijdje negeert.

Stel jezelf eens de vraag:
Wat heb ik nú nodig om me weer rustig te voelen vanbinnen?
En gun jezelf daar ook de ruimte voor.

Bij Daisy Bloom begeleid ik mensen met klank, adem en aandacht terug naar die plek van rust. Niet omdat ik alle antwoorden heb, maar omdat ik het pad zelf bewandel iedere dag opnieuw.

Voel je welkom 🌸